woensdag 19 december 2012

ZUCHT

Gesprek is geweest....vakantie is verprutst.

Om maar met de deur in huis te vallen, alle partijen zijn zoooo bezorgd en aangezien ik niet mee wil gaan in het laten opnemen van zoon in een jeugdpsychiatrische-kliniek ter observatie( hij is toch geen laboratoriumrat) , besloot de meneer van bjz de RvdK in te schakelen. Dit , omdat duidelijk is dat er zo geen schot in zit. Ik heb mijn verhaal gedaan en ik heb de arme man nog drie kwartier extra vast gehouden om mijn verhaal duidelijker te krijgen.( jammer dat zo'n leuke vent dit werk doet)  De instelling waar zoon nu ambulante begeleiding krijgt heeft zich onthouden van een mening.
Ik heb duidelijk gestelt dat de oplossing die aangedragen was door Triversum over mijn lijk moet gebeuren! Dat ik daar NOOIT toestemming voor ga geven. Dat ik heel hard mee heb gedacht aan oplossingen maar dat het PCLE elk idee afgeschoten heeft. Dat school uiteindelijk een melding heeft gedaan van absoluut verzuim terwijl ze zelf geen moeite hebben ondernomen om het leerproces van zoon in goede banen te leiden(waar is nu die ver^$&@#$% Dyslectietraining waar ik al jaren om vraag en die fluistermeester??????) Iedereen is het er over eens dat zoon slim genoeg is maar ja thuis leert hij niets(pffff mochten ze willen, die eer voor zichzelf) Ik heb de (leuke!) man gezegd dat zoon juist op school achteruit liep, elke keer weer. i.p.v. dat hij liet zien wat hij waard was zakte hij in als een plumpudding.
"Ik leer daar niks mam, dat kan ik allemaal al....... "

Deze meneer vertelde dat als hij het niet overgeeft de school, of de LPA en zeker weten Triversum een melding doen bij het AMK en dan is het ineens kindermishandeling wat onderzocht gaat worden. Nu is het (zegt hij dan) een onderzoek naar wat de beste manier is om zoon te helpen.  Mijn inzet daarin was juist heel positief en die gaf iedereen ook toe, komt dus ook in het dossier. Hij stuurt het eerdaags op en dan moet ik vooral verbeteringen aanbrengen voordat hij het doorstuurt. Ik was zo pissed vanmiddag aan die grote tafel, maar na 3 kwartier in de gang zonder al die anderen werd ik steeds rustiger.  En nu , ja nu ben ik weliswaar rustig, maar ook vet teleurgesteld. Want nu zijn we al jaren bezig om voor die knul van mij een goed traject op te zetten en steeds worden we op alle vlakken tegengewerkt door mensen die mijn zoon niet kennen en toch zo ontzettend bezorgd zijn.
Dusssssssss
Dit is het nieuws.......
Geen joepie, geen zucht van verlichting, alleen een leuke vent die ook al bezorgd is. Daar word je toch niet lekker van :(
Dikke ZUCHT dus.

(¯`v´¯) ♥
`*.¸.*.♥.✿´´¯`•.¸⁀°♡ ♥ .¸¸.•´¯`•♥•´¯`•.¸¸.

3 opmerkingen:

  1. Wat een gesprek moet dat zijn geweest zeg! Hulde voor jou; je hebt het toch maar weer gedaan;ik leef met je mee

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Waar ik in dit soort tijden het meest aan had, en nog heb, zijn de volgende 'raden'.
    Choose your battle. Iedere ouder van een kind met pddnos kent deze denk ik.
    Steek alleen energie daarin, waar je zelf controle over hebt. Bij mij ploepen er dan direct dingen omhoog. En dat kunnen dingen zijn om te doen, maar misschien nog wel meer dingen om te laten.
    Als ik zulke mooie kaartjes kon maken als jij, dan zou ik er nu een naar je opsturen van een hart onder de riem.

    BeantwoordenVerwijderen